Μακκάς, Λέων

(Αθήνα 1892 – 1972). Διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής (1928-33, 1946-56), υπουργός Προεδρίας (1932), υπουργός γενικός διοικητής των Ιόνιων Νησιών (1944-45), υπουργός Ναυτικών (1950), Βιομηχανίας (1951), Εμπορίου (1954-55), μόνιμος αντιπρόσωπος στο Συμβούλιο της Ευρώπης και, από το 1964, αντιπρόσωπος με ειδική αποστολή για τα ζητήματα Τύπου στο Παρίσι. Πήρε μέρος στο συνέδριο ειρήνης στο Παρίσι (1946), μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, και σε πολλές άλλες διεθνείς διασκέψεις και συνέδρια. Έγραψε επίσης πολλά έργα, μεταξύ των οποίων τα σπουδαιότερα τιτλοφορούνται: Τα νόθα τέκνα και η αναζήτησις της πατρότητος (1911), Η εν τοις δημοσίοις οικονομικοίς δράσις του Καποδίστρια (1911), Η Ελλάς και οι Ισραηλίται (1913), Ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας (1931), Η ρωμαϊκή βία και το ελληνικόν πνεύμα (1941), Η υπέρ της Ελλάδος οικονομική διάσκεψις των Βρυξελλών (1955).